Na pytanie dotyczące zaliczenia do stażu w służbie bhp czasu pracy w tej służbie jako pracownika zatrudnionego przy innej pracy (art. 23711 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) - dalej k.p. Państwowa Inspekcja Pracy odpowiedziała, iż zgodnie z § 4 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704 z późn. zm.) - dalej r.s.b.h.p. specjalistą ds. bhp może być osoba posiadająca wyższe wykształcenie o kierunku lub specjalności w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy albo studia podyplomowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz co najmniej 1 rok stażu pracy w służbie bhp. Natomiast art. 23711 § 1 zd. 1 k.p. stanowi: pracodawca zatrudniający więcej niż 100 pracowników tworzy służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, pełniącą funkcje doradcze i kontrolne w zakresie bhp, zaś pracodawca zatrudniający do 100 pracowników powierza wykonywanie zadań służby bhp pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy. Należy zatem stwierdzić, że w przypadku pracodawców zatrudniających do 100 pracowników nie tworzy się służby bhp – nie można zatem, wykonując zadania służby bhp u takiego pracodawcy, nabyć stażu pracy w służbie bhp, o którym mowa w r.s.b.h.p. Pamiętać należy, że w świetle definicji zawartej w § 1 ust. 1 r.s.b.h.p. służbę bezpieczeństwa i higieny pracy stanowią wyodrębnione komórki organizacyjne jednoosobowe lub wieloosobowe.
Zobacz także: Służba bhp pełni w zakładzie pracy funkcje doradcze i kontrolne>>
Na temat pojęcia służby bhp, a co za tym idzie interpretacji przepisów k.p. i r.s.b.h.p. wypowiadały się także sądy administracyjne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 22 marca 2012 r., III SA/Gd 8/12, argumentował m.in., że przepis art. 23711 § 1 k.p. w sposób jednoznaczny wyróżnia dwie formy pełnienia funkcji w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Pierwsza realizowana jest w formie służby bhp, a druga - poprzez powierzenie wykonywania zadań tej służby. Wybór jednej z form nie należy do pracodawcy, a uzależniony jest od ilości osób zatrudnionych w zakładzie pracy. Są to dwie odrębne formy.
Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 października 2006 r., I OSK 263/06, gdyby te obie formy były tożsame, zbędna byłaby regulacja zawarta w art. 23711 § 1 k.p. i można byłoby posługiwać się wyłącznie pojęciem "służba bhp". Odrębność dwóch wyróżnianych form potwierdza § 4 cytowanego przepisu, który stanowi, iż inspektor pracy może m.in. nakazać utworzenie służby bhp, jeżeli jest to uzasadnione stwierdzonymi zagrożeniami zawodowymi.
Przepis art. 23711 § 1 k.p. posługuje się pojęciem "pracownik służby bhp". Oznacza to, iż musi to być osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.
Więcej na ten temat w Serwisie BHP.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
40 lat Kodeksu pracy
|