Zgodnie z art. 211 ustawy z 26.06.1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) pracownik jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku. Podobny obowiązek przewiduje § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 1.07.2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz.U. Nr 105, poz. 870). Zgodnie z tym przepisem pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego.
Zawiadomienie o wypadku przy pracy może sporządzić: poszkodowany, przełożony pracownika lub świadek wypadku.
Zawiadomienie o wypadku w pracy
Przepisy nie regulują formy zawiadomienia. Powinno ono zawierać:
- 1) nagłówek - dane zgłaszającego:
- a) imię, nazwisko zawiadamiającego
- b) miejscowość, data
- c) adres zamieszkania
- d) numer telefonu
-
2) dane poszkodowanego i najważniejsze fakty:
- a) imię, nazwisko poszkodowanego
- b) data, godzina wypadku
- c) miejsce wypadku
- d) skutki
- e) dane świadka(ów): imię, nazwisko, adres zamieszkania, numer telefonu
-
3) miejsce prawne wypadku do wyboru :
- a) w pracy
- b) lub z pracy w drodze do pracy
- c) w delegacji
- d) w innych okolicznościach
-
4) opis okoliczności wypadku.
- a) podpis osoby zawiadamiającej.
Zobacz także: Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca>>
Przy rutynowym działaniu zgłoszenie wypadku powinno nastąpić niezwłocznie. W braku ustawowej definicji pojęcia „niezwłocznie”, tłumaczy się je zwykle jako „bez zbędnej zwłoki”. Jednakże niepoinformowanie przełożonego o zaistniałym wypadku lub poinformowanie go po upływie dłuższego czasu od zdarzenia nie może mieć wpływu na podjęcie przez niego działań mających na celu ustalenie przyczyn i okoliczności wypadku. Nie może również pozbawić zainteresowanego pracownika lub jego rodziny prawa dochodzenia ustalenia, że zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy.
Zobacz także: Nagły przypadek medyczny jako wypadek przy pracy>>
Orzecznictwo
Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z 6.11.1998 r., II UKN 290/98, OSNP 1999, nr 24, poz. 793 niezgłoszenie pracodawcy w sposób niezwłoczny wypadku przez poszkodowanego pracownika nie uzasadnia odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy. Podobnie w wyroku z 14.09.2000 r., II UKN 702/99, OSNP 2002, nr 6, poz. 143 Sąd Najwyższy uznał, że niepoinformowanie przełożonego o wypadku bezpośrednio po zdarzeniu nie pozbawia pracownika prawa żądania ustalenia, że miało ono charakter wypadku przy pracy w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy wypadkowej z dnia 12 czerwca 1975 r.
Zaniechanie powiadomienia przełożonego o wypadku lub zagrożeniu lub dokonanie tego z nieuzasadnioną zwłoką, jako naruszenie podstawowych obowiązków może skutkować dla pracownika odpowiedzialnością porządkową, czyli upomnieniem, naganą lub karą pieniężną. Najlepszym rozwiązaniem byłoby wydanie przez pracodawcę zarządzenia dotyczącego ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, w którym ustali się procedurę powiadamiania o zdarzeniu wypadkowym.
Zobacz także: Kiedy należy wszcząć postępowanie powypadkowe?>>
Więcej na ten temat w Serwisie BHP.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
|