Problematyka badań lekarskich pracowników kierujących pojazdem w ramach obowiązków służbowych została ujęta w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 133) – dalej r.b.l.k.
Zgodnie z § 4 ust. 4 r.b.l.k. skierowanie w celu wykonania konsultacji okulistycznej oraz przeprowadzenia badania oceniającego widzenie zmierzchowe i zjawisko olśnienia jest obligatoryjne w odniesieniu do osób posiadających prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T, kierujących pojazdem w ramach obowiązków służbowych. Znowelizowane przepisy poszerzyły zakres obowiązkowych badań, którym należy poddać osobę posiadającą prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T, która kieruje pojazdem w ramach obowiązków służbowych. Obligatoryjne stało się (przed dopuszczeniem do wykonywania obowiązków związanych z kierowaniem pojazdem) poddanie pracownika specjalistycznym badaniom wzroku (m.in. widzenie zmierzchowe, reakcja na zjawisko olśnienia) oraz słuchu. Regulacja te obejmuje nie tylko osoby, które kierują pojazdem w ramach obowiązków służbowych w sposób stały i systematyczny (np. przedstawiciele handlowi), lecz także np. kadrę zarządzająca, której przydzielono samochody służbowe w związku z piastowaniem wysokich stanowisk w firmie.
W myśl r.b.l.k., jeżeli przydzielono jakiemukolwiek pracownikowi czy kadrze zarządzającej samochód służbowy i pozwolono na umiejscowienie kosztów jego użytkowania w kosztach funkcjonowania firmy, to samochód ten traktowany jest jak użytkowany jest w ramach obowiązków służbowych. Jego użytkownik podlega r.b.l.k., a co za tym idzie powinien podlegać dodatkowym badaniom lekarskich w zakresie wzroku i słuchu.
Obowiązek wykonywania badań lekarskich dla pracowników użytkujących samochód do celów służbowych wynika także z przepisów art. 229 § 8 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie prowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) – dalej r.b.l.p.
W § 4 r.b.l.p. ujęto wymóg kierowania pracownika przez pracodawcę na badania profilaktyczne w przypadku wystąpienia na stanowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych oraz wymóg posiadania aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia wykonywanych na tych stanowiskach. Przeprowadzając badanie profilaktyczne, lekarz powinien stosować się do zaleceń określonych w załączniku nr 1 do r.b.l.p.), tzn. do wskazówek metodycznych w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników. W Lp. V, pkt 2 tabeli określono, iż przy wykonywaniu prac wymagających pełnej sprawności psychoruchowej w zakres wymaganego badania wstępnego, poza badaniem ogólnym wykonywanym przez lekarza orzekającego, wchodzą również badania okulistyczne i neurologiczne oraz testy sprawności psychoruchowej wykonywane przez psychologa. W przypadku badań okresowych badania te wykonywane są w zależności od wskazań lekarza orzekającego.