Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

Zgodnie z § 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (Dz. U. Nr 157, poz. 1318) - dalej r.b.h.d.m. w przypadku, gdy wielkości charakteryzujące drgania mechaniczne przekraczają wartości progów działania oraz występuje konieczność ochrony przed zimnem i wilgocią, pracodawca zapewnienia pracownikom narażonym na działanie drgań ogólnych odzież ochronną, a pracownikom narażonym na działanie drgań miejscowych - rękawice ochronne.

Zobacz także: O doborze rękawic ochronnych decyduje stopień narażenia na działanie czynnika szkodliwego>>

Wartości progów działania podaje załącznik do r.b.h.d.m., zgodnie z którym dla ekspozycji dziennej wyrażonej w postaci równoważnej energetycznie dla 8 godzin działania sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań, wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych (ahwx, ahwy, ahwz) - wartość progu działania wynosi 2,5 m/s^2.
Narażenie indywidualne pracownika na drgania mechaniczne nie może przekroczyć wartości NDN.
Drgania na stanowisku pracy działające na organizm człowieka przez kończyny górne są charakteryzowane przez:
- ekspozycję dzienną, wyrażoną w postaci równoważnej energetycznie dla 8 godzin działania sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań, wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych (ahwx, ahwy, ahwz),
- ekspozycję trwającą 30 minut i krócej, wyrażoną w postaci sumy wektorowej skutecznych, ważonych częstotliwościowo przyspieszeń drgań wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych (ahwx, ahwy, ahwz).
1.2. Wartość ekspozycji dziennej nie może przekraczać 2,8 m/s².
1.3. Wartość ekspozycji trwającej 30 minut i krócej nie może przekraczać 11,2 m/s².
1.4. Wartości podane w pkt 1.2 i 1.3 stosuje się, jeżeli inne szczegółowe przepisy nie określają wartości niższych.

Zobacz także: Badania i pomiary czynników środowiska pracy>>

Środki ochrony indywidualnej przed drganiami miejscowymi (rękawice antywibracyjne) powinny być stosowane w przypadku, gdy wyeliminowanie ryzyka związanego z drganiami mechanicznymi nie jest możliwe przy zastosowaniu innych rozwiązań lub jako element wspomagający. Skuteczność rękawic antywibracyjnych zależy w dużym stopniu od częstotliwości, ale również od siły zacisku i nacisku wywieranych na narzędzie przez operatora.
Rękawice antywibracyjne z założenia nie tłumią drgań o niskich częstotliwościach (poniżej 30 ÷ 50 Hz), które powodują niekorzystne zmiany w układzie kostno-stawowym i mięśniowym rąk operatorów narzędzi wibracyjnych, ale często skutecznie ograniczają drgania o wyższych częstotliwościach, które, jak wynika z badań, mają znaczny wpływ na pojawienie się i rozwój postaci naczyniowo-nerwowej zespołu wibracyjnego. Jest to niezmiernie istotne, gdyż wśród rejestrowanych przypadków zespołu wibracyjnego jego postać naczyniowo-nerwowa występuje bardzo często. Skuteczność ochrony rękawic antywibracyjnych zależy nie tylko od ich konstrukcji, ale także od warunków, w jakich są użytkowane (charakter emitowanych przez narzędzie drgań, wywierane przez operatora siły), dlatego tak ważny jest właściwy ich dobór.
Stosowanie rękawic antywibracyjnych nie tylko ogranicza drgania transmitowane z narzędzi do rąk operatora, lecz także zabezpiecza ręce przed niską temperaturą i wilgocią, które potęgują skutki oddziaływania drgań, przyspieszając rozwój zespołu wibracyjnego. Dlatego używanie rękawic antywibracyjnych nawet w przypadkach, gdy redukują one drgania w bardzo małym stopniu jest jak najbardziej uzasadnione.

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.