Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

Postępowanie dotyczące chorób zawodowych złożone jest z następujących etapów:
• zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej,
• rozpoznania choroby zawodowej (zakończonego wydaniem odpowiedniego orzeczenia),
• stwierdzenia choroby zawodowej (decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej przez właściwego powiatowego inspektora sanitarnego).
Każdy przypadek rozpoznanej choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę pracodawca jest obowiązany niezwłocznie zgłosić właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu i właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy. W przypadku rozpoznania u pracownika choroby zawodowej pracodawca ma obowiązek:
1) ustalić przyczyny powstania choroby zawodowej oraz charakter i rozmiar zagrożenia tą chorobą, działając w porozumieniu z właściwym organem Państwowej Inspekcji Sanitarnej,
2) przystąpić niezwłocznie do usunięcia czynników powodujących powstanie choroby zawodowej i zastosować inne niezbędne środki zapobiegawcze,
3) zapewnić realizację zaleceń lekarskich.
Zadaniem pracodawcy jest prowadzenie rejestru zachorowań na choroby zawodowe i podejrzeń o takie choroby oraz systematyczne analizowanie przyczyn chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosowanie właściwych środków zapobiegawczych (art. 235 i 236 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) - dalej k.p.
Pracodawca jest również obowiązany, by na podstawie orzeczenia lekarskiego przenieść do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Należy podkreślić, że już w razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nienarażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy (art. 230 i 231 k.p.).
Zgodnie z art. 237¹ § 1 k.p. pracownikowi, który zachorował na chorobę zawodową przysługują świadczenia z ubezpieczenia społecznego, określone w odrębnych przepisach, m.in. w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 z późn. zm.).
Niezależnie od tych świadczeń, pracownik może również z tytułu skutków choroby zawodowej dochodzić od pracodawcy roszczeń na podstawie prawa cywilnego (wskutek naruszenia przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, które przyczyniły się do powstania choroby zawodowej).

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.