Pytanie pochodzi z publikacji Serwisu BHP.

Według art. 62 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409) pomiary elektryczne, w tym sprawdzenie skuteczności ochrony przeciwporażeniowej wykonuje się zawsze przed oddaniem obiektu do eksploatacji, w którym zainstalowano lub modernizowano instalacje lub urządzenia elektryczne. Pomiary mają potwierdzić ich przydatność i gotowość do eksploatacji w miejscu zainstalowania.
Okresowa kontrola instalacji elektrycznej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów powinna odbywać się nie rzadziej niż raz na 5 lat.
Zalecane przez SEP czasookresy pomiarów eksploatacyjnych instalacji i urządzeń elektrycznych, w tym ochrony przeciwporażeniowej:
- pomieszczenia o wyziewach żrących - nie rzadziej niż co rok;
- pomieszczenia zagrożone wybuchem - nie rzadziej niż co rok;
- otwarta przestrzeń - nie rzadziej niż co rok;
- pomieszczenia bardzo wilgotne o wilgotności ok. 100% i przejściowo wilgotne (75 do 100%) - nie rzadziej niż co rok;
- pomieszczenia gorące (o temperaturze powietrza ponad 35°C) - nie rzadziej niż co rok;
- pomieszczenia zagrożone wybuchem - nie rzadziej niż co rok;
- pomieszczenia zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III - nie rzadziej niż co 5 lat.

Zobacz także: Narzędzia ręczne o napędzie elektrycznym należy kontrolować zgodnie z instrukcją producenta>>

Bardziej rygorystyczne wymagania odnośnie do czasokresów badań okresowych dotyczą placów budowy. Zgodnie z § 53 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401) – dalej r.b.h.r.b. instalacje rozdziału energii elektrycznej na terenie budowy powinny być zaprojektowane i wykonane oraz utrzymywane i użytkowane w taki sposób, aby nie stanowiły zagrożenia pożarowego lub wybuchowego, a także chroniły w dostatecznym stopniu pracowników przed porażeniem prądem elektrycznym.
Projekt, konstrukcję i wybór materiałów oraz urządzeń ochronnych w instalacji należy dostosować do typu, rodzaju i mocy rozdzielanej energii, warunków zewnętrznych oraz do poziomu kwalifikacji osób mających dostęp do instalacji.
Według § 58 r.b.h.r.b. okresowa kontrola stanu stacjonarnych urządzeń elektrycznych pod względem bezpieczeństwa odbywa się co najmniej jeden raz w miesiącu, natomiast kontrola stanu i oporności izolacji tych urządzeń, co najmniej dwa razy w roku, a ponadto:
1) przed uruchomieniem urządzenia po dokonaniu zmian i napraw części elektrycznych i mechanicznych;
2) przed uruchomieniem urządzenia, jeżeli urządzenie było nieczynne przez ponad miesiąc;
3) przed uruchomieniem urządzenia po jego przemieszczeniu.
W myśl § 59 r.b.h.r.b. w przypadku zastosowania urządzeń ochronnych różnicowoprądowych w instalacji, o której mowa w § 53 ust. 1 r.b.h.r.b., należy sprawdzić ich działanie każdorazowo przed przystąpieniem do pracy.
Kopie zapisu pomiarów skuteczności zabezpieczenia przed porażeniem prądem elektrycznym powinny znajdować się u kierownika budowy. Dokonywane naprawy i przeglądy urządzeń elektrycznych powinny być odnotowane w książce konserwacji urządzeń.

Więcej na ten temat w Serwisie BHP.